شبکه‌‌هاي موردي مجموعه‌‌اي از گره‌ها هستند، که هر گره نقش مسيرياب را ايفا مي‌کند. وجود يک مسيريابي قابل اطمينان با کارايي بالا از چالش‌هاي مهم و کليدي در اين نوع شبکه‌ها مطرح مي باشد. پروتکل هاي متعددي براي شبکه هاي موردي مطرح شده است، که هر يک سعي به انتخاب مسير مناسب را دارند. خوشه بندي يکي از مواردي است که در شبکه هاي موردي بکار گرفته مي شود. خوشه بندي مي تواند در انتخاب يک مسير کارآمد بسيار مناسب باشد. يکي از مهمترين پروتکل ها در شبکه هاي موردي پروتکل مسيريابي CBRP است، در اين پروتکل تقسيم گره‌هاي شبکه ادهاک به تعدادي از خوشه‌هاي مجزا است. که هر خوشه يک سرخوشه دارد. اما اين پروتکل مشکلاتي دارد که کارايي شبکه را کمتر مي-کند. از جمله اين مشکلات تمامي مسيرها از سرخوشه مي گذرد و همچنين پاسخ درخواست مسير را فقط گره سرخوشه انجام مي دهد، که اين باعث افزايش تاخير مي شود. در اين سمینار، ما با در نظر گرفتن اين مشکلات و استفاده از پروتکل مسيريابي CBRP به مطالعه پروتکل های مسيريابي سلسله مراتبي پرداخته می شود.