محاسبات ابری امکان انجام محاسبات را بر روی منابع پویا فراهم می کند. کاربر همواره ظرفیت های محاسباتی، فضای ذخیره سازی و سرویس های نرم افزاری مختلف را مطابق نیازهای مختلف دریافت می کند. این امکان در ابر با گردآوری منابع ذخیره سازی، محاسباتی و ارتباطی ناهمگن به طور پویا انجام می شود. این فناوری مزایای زیادی را فراهم کرده است و با استقبال زیادی روبرو شده است. اما چالش هایی نیز دارد، یکی از مسائلی که در محاسبات ابری باید بدان توجه کرد مسئله ی زمان بندی وظایف ارسال شده از سوی کاربران به فراهم کننده ی سرویس ابر است. زمان بندی به معنی واگذاری مناسب منابع بین وظایف است، به نحوی که زمان تکمیل وظایف کمینه شود. فراهم کنندگان سرویس ابر می بایست با توجه به منابع در دسترس خود وظایف کاربران را زمان بندی کنند. الگوریتم های زمان بندی متنوعی برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرند. در این سمینار ابتدا به تعریف زمان بندی در محیط محاسبات ابر سپس به معرفی الگوریتم های زمان بندی مهم در این زمینه پرداخته شده است.