رایانش ابری تکنولوژی جدیدی است که ارائه خدمات را در صنعت فناوری اطلاعات متحول کرده است. استفاده و بهره برداری کم از سرورهای محیط ابر و افزایش هزینه های مصرف انرژی نیاز به فضای بیشتر که باعث افزایش زحمت و هزینه های نگهداری و مدیریت سیستم می گردد، کاهش مصرف انرژی و انتشار گاز دی اکسید کربن از سیستم های خنک کننده مراکز داده و در نهایت به منظور مدیریت و استفاده بهینه از منابع مراکز داده و سرورها، موجب شدند فنّاوری هایی نظیر مجازی سازی ارائه گردد. از مجازی سازی به عنوان یک تکنیک برای تقسیم بندی و بخش بندی منابع یک سرور به چندین محیط اجرایی ایزوله استفاده می شود که باعث می گردد چندین سیستم عامل بتوانند بر روی یک سخت افزار اجرا شوند. به هرکدام از این واحدها و سیستم عامل های محلی یک ماشین مجازی گفته می شود. استفاده از ماشین‌های مجازی اساس تکنولوژی پردازش ابری است. ماشین های مجازی تقلیدی از سیستم های کامپیوتر است. محاسبات ابری انتقال ماشین مجازی ابزاری مفید برای مهاجرت سیستم عامل در بین چند ماشین است .ماشین‌های مجازی پس از مکان‌‌یابی، برروی ماشین فیزیکی (سرور) منتخب اجرا می‌شوند. منظور از مکان‌یابی، انتخاب میزبان مناسب برای ماشین‌های مجازی موجود است. مکان‌یابی ماشین‌های مجازی در میزان مصرف انرژی و میزان به هدر رفتن منابع در بسترهای سخت‌افزاری، نقش اساسی دارند. از طرفی، توسعه روز افزون سیستم‌های ابری فرآیند مکان‌یابی ماشین‌های مجازی را پیچیده‌تر ساخته‌است. در این سمینار ضمن مطالعه مکان یابی ماشین های مجازی به ارزیابی روش های ارائه شده در این زمینه پرداخته شده است.