شبکه هاي حسگر در واقع تجمع تعداد زیادي از گره هاي حسگر می باشند که در محیط پراکنده شده اند. هرگره پس از استقرار در محیط اقدام به برقراري ارتباط با سایر حسگرها کرده و با یکدیگر تشکیل یک شبکه را می‌دهند، تا قادر شوند اطلاعات کسب شده از محیط پیرامون خود را به مرکز اطلاعاتی ارسال کنند. داده هاي گردآوري شده ممکن است تکراري و بسیار همبسته باشند. بنابراین استفاده از روش هایی براي ترکیب داده ها جهت تولید اطلاعات با کیفیت بالا در گره هاي حسگر به منظور کاهش تعداد بسته هاي ارسالی ضروري است. این کار توسط تجمیع داده صورت می گیرد. تجمیع داده به معناي گردآوري اطلاعات و داده ها گره هاي شبکه حسگر درگره چاهک که با ارسال درخواست از طرف گره چاهک آغاز می شود. اگر بتوان یک ستون فقرات تولید کرد که شامل گره هایی باشدکه قادر به برقراري ارتباط با تمام گره هاي شبکه است یا به بیان دیگر، کل شبکه را پوشش می دهد، لازم نیست تمام داده هاي گره هاي شبکه جمع آوري شود تنها کافی است داده ها درگره‌هاي ستون فقرات را جمع آوري کنیم. پس از آن، نتایج را به صورت یک بسته واحد به گره مرکزي ارسال نمائیم در این تحقیق راهكارهای مختلفي به منظور تجميع داده كارآمد به همراه نقاط ضعف و قوت آنان مطرح گرديده است که هدف مشترک راهكارهای تشريح شده تلاش در جهت رسيدن به بهره وری انرژی و افزايش طول عمر شبكه مي باشد.