با توجه به کاربرد روزافزون اینترنت و افزایش حجم اطلاعات مبادله شده، حفظ امنیت و تایید صحت تصاویر مخابره شده که ممکن است کاربردهایی چون کاربرد تجاری، نظامی و حتی پزشکی داشته باشند نیز روزبه روز اهمیت بیشتری می یابد. رمزنگاری و پنهان نگاری به طور گسترده ای برای ارسال اطلاعات در راه مخفی استفاده می شود. هر دو برای محافظت از اطلاعات بسیار مهم هستند، اما در راه های مختلف از آنها استفاده می شوند. رمزنگاری قادر به پنهان کردن تنها حضور داده ها نیست و نمی تواند داده‌ها را به طور موثر محافظت کند. هر استراق سمعی به راحتی می تواند حضور داده های رمزگذاری شده را شناسایی کند و می تواند چندین حمله به منظور رسیدن به داده های اصلی را امتحان کند. پنهان نگاری اطلاعات روشی است که می‌توان اطلاعات مورد نظر را در قالب یک عامل پوشاننده و با بیشترین میزان دقت به امنیت، بین نقاط موردنظر جابجا نمود، به گونه‌ای که حتی اگر در طی مسیر، اطلاعات از طریق افراد غیرمجاز مورد دسترسی قرار گرفت امکان دستیابی به داده‌های پنهان شده وجود نداشته باشند. در واقع یک سیستم پنهان نگاری باید به گونه ای پیام محرمانه را در یک حامل رسانه ای پنهان کند که هیچ تغییر محسوسی در رسانه ایجاد نشده و شنود کننده غیر مجاز کانال (حمله کننده) نتواند به وجود اطلاعات سری پی ببرد. با این حال، تشخیص وجود پیام محرمانه در حامل با استفاده از الگوریتم های آشکار سازی امکان پذیر است. لازم به ذکر است، اگر الگوریتمی بتواند با نرخ موفقیتی بیش از حدس تصادفی فقط حضور پیام را مشخص نماید، سیستم پنهان نگاري شکسته شده است.  در این سمینار بر روی قدرت ترکیب روش های رمزنگاری و پنهان نگاری (رمزنگاری - پنهان نگاری) متمرکز شده است.